Μαζί με το τυρί, τα αυγά και το γάλα, πήρα μαζί μου και έναν όμορφο άντρα...
Πριν από λίγο καιρό ήμουν στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς μου το οποίο είναι λίγο τσιμπημένο αλλά έχε χάρη που εκείνη την ώρα χρειαζόμουν επειγόντως κάποια συστατικά για να μαγειρέψω και βαριόμουν να πάρω το αμάξι και να πάω στο άλλο που ήταν πολύ πιο μακριά.....Καθώς περιπλανιόμουν στους διαδρόμους, πρόσεξα ένα νεαρό που ψώνιζε και αυτός, αλλά μου έριχνε διαρκώς κλεφτές ματιές. Από ένα σημείο και πέρα κυριολεκτικά με ακολουθούσε μέσα στο σούπερ μάρκετ κι εγώ, αν και είχα τελειώσει τα ψώνια μου, έκανα βόλτες για να δω αν θα μ' ακολουθήσει. Στο ταμείο (το μοναδικό ταμείο τέτοια ώρα) καταφθάσαμε μαζί και σχεδόν βάλαμε ο ένας τα ψώνια του άλλους στις τσάντες, αφού μέχρι να πατήσει η ταμίας το ποσό, εμείς είχαμε γνωριστεί και είχαμε βγει και γείτονες.
Να μην τα πολυλογώ, κατέληξα στο σπίτι του καινούριου μου φίλου και ούτε καρμπονάρα έφτιαξα ούτε τίποτα. Αξίζει μόνο να πω πως όταν έβγαλε ένα καινούριο κουτί προφυλακτικά από την τσέπη του, του είπα «Δεν θυμάμαι να αγόρασες κάτι τέτοιο από το σούπερ μάρκετ» και μου απάντησε «Αυτό δεν το αγόρασα. Το έκλεψα με το που σε είδα...».
Άννα, 30
