Μια νηπιαγωγός παρατηρούσε τα παιδιά της τάξης της, καθώς ζωγράφιζαν, περνώντας πού και πού από δίπλα τους, για να δει τις ζωγραφιές τους. Καθώς περνούσε από ένα κοριτσάκι, που δούλευε σταθερά, το ρώτησε τι ζωγράφιζε.
Το κοριτσάκι απάντησε "Ζωγραφίζω το Θεό." Η δασκάλα σταμάτησε και είπε: "Μα κανένας δεν ξέρει πώς μοιάζει ο Θεός." Χωρίς να χάσει λεπτό από τη ζωγραφιά της, το κοριτσάκι απάντησε: "Θα ξέρουν όλοι σε ένα λεπτό."
Το παραπάνω παράδειγμα μας δίνει με γλαφυρό τρόπο το πόσο απολαυστικά αφοπλιστικά μπορούν να γίνουν τα παιδιά, αν πιστέψουν σε όσα λένε ή κάνουν! Η αυτοεκτίμηση των παιδιών ενθαρρύνεται ή μειώνεται ανάλογα με το πώς συμπεριφερόμαστε απέναντί τους εμείς οι γονείς!
Καλό θα είναι, λοιπόν, να δείχνετε στο παιδί σας, εκτός από την αγάπη σας, που τη θεωρούμε δεδομένη, και την αποδοχή σας σε ό,τι κάνει ή σε αυτά, που συγκροτούν την προσωπικότητά του. Μην καταφεύγετε σε επικριτικά σχόλια και προσπαθήστε να το ενθαρρύνετε με οτιδήποτε θέλει να καταπιαστεί.
Δείξτε του πόσο σημαντικό είναι για εσάς να περνάτε χρόνο μαζί του και αποκαλύψτε του τα συναισθήματά σας, χωρίς να φοβάστε να του εκφράσετε με λόγια την αγάπη σας και την αποδοχή σας για ό,τι κάνει. Πείτε «μπράβο», «μου αρέσει η ζωγραφιά σου», «σ' αγαπώ», «είμαι περήφανη που τα κατάφερες τόσο καλά»!
Τα παιδιά θέλουν να νιώθουν ότι είναι αγαπητά και αποδεκτά από τους ανθρώπους, που θεωρούν πιο σημαντικούς στη ζωή τους, δηλαδή τους γονείς τους! Προσπαθείστε να τους αναθέτετε ευθύνες και αφήστε τους το πεδίο ελεύθερο, για να πάρουν πρωτοβουλίες, ακόμα και αν σε κάποια πράγματα διαφωνείτε.
Αυτό τα κάνει να νιώθουν ασφάλεια και σιγουριά και τονώνει την κοινωνικότητά τους, βοηθώντας τα να κάνουν ευκολότερα φιλίες στη μετέπειτα ζωή τους. Σκεφτείτε ότι, αν καταφέρετε να κάνετε τα παιδιά σας να νιώσουν ασφάλεια και σιγουριά, τότε τους ανοίγετε το δρόμο να καταπιαστούν με νέα πράγματα, χωρίς να φοβούνται μήπως αποτύχουν!
Γι’ αυτό και τα παιδιά με υψηλή αυτοεκτίμηση ρισκάρουν ευκολότερα, χωρίς να σκέφτονται το ενδεχόμενο της αποτυχίας. Το να μεγαλώνει ένα παιδί σε σταθερό περιβάλλον είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας για την αυτοεκτίμησή του. Γι’ αυτό να είστε σταθεροί στις απόψεις σας και σε αυτά, που ζητάτε από το ίδιο το παιδί.
Μην παλινωδείτε, όταν του θέτετε συνέπειες, σε περίπτωση που ξεπερνά τα όρια με τη συμπεριφορά του. Μην κάνετε χαρακτηρισμούς του τύπου «είσαι κακό παιδί» ή «είσαι τελείως ανίκανος» ή «τα έχεις κάνει όλα λάθος».
Εξηγήστε του γιατί το μαλώνετε και χρησιμοποιήστε εκφράσεις όπως: «πιστεύω ότι…» ή «θα προτιμούσα να…». Ποτέ μη συγκρίνετε το ένα παιδί σας με το άλλο ή το παιδί σας με το παιδί κάποιου φίλου ή γνωστού!
Αντιθέτως, ανακαλύψτε τα ταλέντα και τις κλίσεις του δικού σας παιδιού και σταθείτε σε αυτά, παρά στις αδυναμίες του! Διδάξτε το παιδί σας να μαθαίνει από τα λάθη του και να μην εγκαταλείπει τους στόχους του.
Σε αυτό βοηθάει πολύ το να του δίνετε παραδείγματα ανθρώπων (πραγματικά ή μη), που προσπάθησαν πολύ για να πετύχουν κάτι, προς στιγμήν έκαναν λάθη αλλά τελικά τα κατάφεραν.
Χριστίνα Αμερικάνου
christina.amerikanou@mother.com
