Η παράσταση του Θωμά Μοσχόπουλου είναι απελπιστικά επίκαιρη.
Ένας πίνακας που καταλαμβάνει έναν ολόκληρο τοίχο (491cm
επί 716 cm) του Λούβρου με τίτλο «Η Σχεδία της Μέδουσας» αποτελεί
σύμβολο του Ρομαντισμού δει χειρός του νεαρού ζωγράφου Θεοντορ Ζερικό
(1791-1824). Ο ζωγράφος εμπνεύστηκε από το ναυάγιο της φρεγάτας Μέδουσα
το 1816 ,από την οποία 150 άνθρωποι εγκαταλειφθήκαν σε μια σχεδία στην
οποία είχαν μόνο ένα βαρέλι κρασί. Οι άνθρωποι αυτοί οδηγήθηκαν σε ακραίες κατάστασης αλληλοεξοντώσεις και επιβίωσης σε σημείο κανιβαλισμού. Από τους 150 επέζησαν οι 15.
Το γεγονός αυτό αποτέλεσε κορυφαίο σκάνδαλο της εποχής αφού συνδέθηκε με τις αναταραχές του πολιτικού καθεστώτος και την νεοεγκαθιδρυμένη μοναρχία. Ο Ζερικό μάλιστα χρησιμοποίησε ως μοντέλα για τον πίνακα του πτώματα των γαλλικών εξεγέρσεων αλλά και δύο ανθρώπους που επέζησαν του ναυαγίου. Η παράσταση του Θωμά Μοσχόπουλου «Μέδουσα: Σχέδια και αυτοσχεδιασμοί για σχεδίες και ναυάγια» διαπραγματεύεται το έργο σε τρεις πράξεις. Το σκηνικό της παράστασης είναι εντυπωσιακά αναπτυγμένο σε ολόκληρο το χώρο Δ της Πειραιώς 260 σε διάφορα επίπεδα όπου επιτρέπουν τη δράση των ηθοποιών και του Χορού των νεαρών παιδιών ανάμεσα στους θεατές αλλά και κυκλικά γύρω τους ενώ οι θεατές αποφασίζουν κάθε φορά που θα κάτσουν και τι θα βλέπουν. Στη μέση ένα πιάνο ντύνει με τις μελωδίες Κορνήλιου Σελαμσή την παράσταση.
Στα τρια μέρη του έργου εξελίσσεται η αναπαράσταση του ναυαγίου με παρένθετες σύγχρονες προσωπικές ιστορίες των πρωταγωνιστών και ολοκληρώνεται σε μια εκτενή ανάλυση για τις ιστορικές διαστάσεις του ναυαγίου αλλά και του πίνακα από την πλευρά του ζωγράφου. Η παράσταση έχει όλες τις σωστές δόσεις έντασης, αποτυπώνει γλαφυρά την φρικαλεότητα του γεγονότος και κρατάει έναν πολύ καλό ρυθμό στο κείμενο. Θα έλεγα ότι το τρίτο μέρος γίνεται σε κάποιο σημείο καταπιεστικά μεγάλο χρονικά μοιάζοντας κάπως με σεμινάριο ιστορίας τέχνης που μολονότι είναι πολύ ενδιαφέρον μπορεί να γίνει ιδιαιτέρως κουραστικό ιδιαίτερα για κάποιον που παρακολουθεί τη μεταμεσονύκτια εκδοχή.
Σε κάθε περίπτωση φανερώνεται μια πολύ καλή δουλειά συντελεστών, με ξεχωριστές ερμηνείες, εντυπωσιακή για τα ελληνικά δεδομένα που κάποιος θεατρόφιλος αξίζει να δει. Το όλο νόημα του έργου προβάλλει επίκαιρό για όσα συμβαίνουν στις μέρες μας αλλά και ακριβές για την ποιότητα της ανθρώπινης φύσης και τις λειτουργίες της συνύπαρξης. Ξεχωριστή πληροφορία: Το παιδικό τραγούδι «ήταν ένα μικρό καράβι» είναι αντιγραφή ενός γαλλικού τραγουδιού, εμπνευσμένου από το γεγονός της σχεδίας και έτσι έλυσα την απορία μου.
Στην παράσταση ακούγονται αποσπάσματα από το βιβλίο Τζούλιαν Μπαρνς, «Ιστορία του κόσμου σε 10 και 1/2 κεφάλαια» σε μετάφραση του Δημοσθένη Κούρτοβικ.
Μία σύνθεση των: Θωμά Μοσχόπουλου, Κορνήλιου Σελαμσή, Αμάλια Μπένετ, Κωνσταντίνου Κυπριωτάκη, Έλλης Παπαγεωργακοπούλου, Λευτέρη Παυλόπουλου, Ηλία Γιαννακάκη, Τάσου Αγγελόπουλου, Άννας Μιχελή, Ευαγγελίας Θεριανού, Άννας Καλαϊτζίδου, Άννας Μάσχα, Κώστα Μπερικόπουλου, Δημήτρη Νασιούλα, Αργύρη Ξάφη, Μαρίας Σκουλά, Θάνου Τοκάκη
Εθελοντές: Αγγελάκης Λευτέρης, Αλέξη Κατερίνα, Βερβερής Πέτρος, Γαϊτάνου Λεονώρα, Γαρμπή Χριστίνα, Γιαννοπούλου Κατερίνα, Εμπέογλου Κλήμης, Ζησάκης Ευθύμης, Ιωαννίδου Γεωργία, Κισσανδράκης Γιώργος, Κουνέλλας Κωνσταντίνος, Λέκκας Θάνος, Λούπα Αουλόνα, Μαργαρίτη Νάντια Μεγγρέλη, Έλενα Μουλάς, Ηλίας Μπλερίμ Δαμπιράι, Ντούμας Σωτήρης, Παπαϊωάννου Γωγώ, Σαφός Βασίλης, Σταμόπουλος Αντώνης, Τζανουδάκη Λυδία, Τουμάση Σίσσυ, Τσιαντούλας Γιώργος, Χαραλαμπούδη Έλενα, Χρυσανθόπουλος Αλέξανδρος
13-17 Ιουνίου
Πειραιώς 260, Κτήριο Δ'
Πειραιώς 260, Ταύρος
Τηλ: 210 1234567
Κείμενο: Νάντια Δρακούλα
