Χωρίς να έχει τεθεί από τη τρόικα, ούτε από το οικονομικό επιτελείο, τον τελευταίο καιρό διακινείται ως ιδέα προβληματισμού η κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού και στον ιδιωτικό τομέα, για να αποτραπούν οι απολύσεις και το κύμα ανεργίας που μαστίζει τον ιδιωτικό χώρο της οικονομίας.
Όσοι προβληματίζονται με το υψηλό κόστος για τις ιδιωτικές επιχειρήσεις, εκτιμούν ότι με ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα ελαφρυνθούν οι επιχειρήσεις, θα μπορέσουν να μειώσουν το κόστος τους και να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητά τους, με την απαραίτητη ωστόσο προϋπόθεση ότι πρέπει να συνδυασθεί -ένα τέτοιο ενδεχόμενο- με «δαμόκλειες» διατάξεις τόσο για διατήρηση των θέσεων εργασίας, όσο και για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Ωστόσο υπάρχει και ο αντίλογος που λέει ουδέν μονιμότερο του προσωρινού στην Ελλάδα και ότι δεν είναι αδύνατο να δούμε στο εγγύς ή απώτερο μέλλον να αίρονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο οι «δαμόκλειες» διατάξεις, οπότε: Και θα έχουν χαθεί- θεσμοθετημένα- τα δύο επιπλέον μηνιάτικα και οι δεσμεύσεις – στην Ελλάδα ζούμε- μπορούν να ατονήσουν ή και να αλλάξουν, αν δεν εξαφανισθούν.
